《陪侍丞相安晚先生宿觉际寺夜遇大风可畏遂赋》 黄载

péi shì chéng xiàng ān wǎn xiān shēng sù jué jì sì yè yù dà fēng kě wèi suì fù
陪侍丞相安晚先生宿觉际寺夜遇大风可畏遂赋

chuán tóu luò rì rú xuè hóng, kè yán jīn xī dāng yǒu fēng.
船头落日如血红，客言今夕当有风。
kōng shān mèng huí cì gǔ lěng, kuàng bèi wú lì shēn rú gōng.
空山梦回刺骨冷，纩被无力身如弓。
dàn wén zhǐ chuāng xiǎng xiè sū, chū yì kōng chú jī shǔ chū.
但闻纸窗响僁窣，初意空厨饥鼠出。
hū rán fēi hù jìng kāi hé, yóu wèi tōu ér rù wú shì.
忽然扉户竞开阖，犹谓偷儿入吾室。
xū yú chuā zuò hào nù shēng, pí gǔ bǎi wàn yú yáng míng.
须臾歘作号怒声，鼙鼓百万渔阳鸣。
shì lú dòng yáo dì yù zhuǎn, lín mù cái zhèn hǒu shān rú bēng.
室庐动摇地欲转，林木材震吼山如崩。
yī xī yì zāi nà yǒu cǐ, yī zhěn huǎng hū yí mèng mèi.
噫嘻异哉那有此，欹枕恍惚疑梦寐。
yìng shì qián táng zuì wèi xǐng, fān hǎi xū tāo chěng yóu xì.
应是钱塘醉未醒，翻海胥涛骋游戏。
huò zhě kè yù zǐ sāi páng, tiě qí fù dí gǔ zhàn chǎng.
或者客寓紫塞旁，铁骑赴敌古战场。
bù rán cǐ chù ān lè guó, hé jù niè wù yóu chéng háng.
不然此处安乐国，何遽隉阢犹乘航。
qǐ lái xué yǒu mù rú gē, píng hú yǐ juǎn shí duī xuě.
起来穴牖目如割，平湖已卷十堆雪。
nǎi zhī bá hù shì fēi lián, shì dù wǎn lái kè ráo shé.
乃知跋扈是飞廉，似妒晚来客饶舌。
yīn sī qián nián dào huáng gāng, shuò fēng yáo jiāng jīng duàn cháng.
因思前年到黄冈，朔风摇江惊断肠。
xiāo jiàng rěn dòng gǔ bǐ tiě, zhuàng shì lì dòu shēn rú tāng.
骁将忍冻骨比铁，壮士力斗身如汤。
cǐ shēn páng huáng lín gāo shàng, yī gǎn hái shēng bǎi chóu chàng.
此身彷徨临皋上，一感还生百惆怅。
cháng ān guì rén zhèng hān mián, rì gāo shàng liàn xiāo jīn zhàng.
长安贵人正酣眠，日高尚恋销金帐。
dōng chuāng wèi bái jī wèi tí, xiàng gōng zì qǐ shāo sōng zhī.
东窗未白鸡未啼，相公自起烧松枝。