“胡为爽常度”的意思及全诗出处和翻译赏析

chóng yáng lǐng kè yǐ lǎo dù jiù rì chóng yáng rì shī fēn yùn fán bīn zhǔ shí bā
重阳领客以老杜旧日重阳日诗分韵凡宾主十八

tiān gēn liǎn qiū yáng, yǔ bì shuǐ guī sǒu.
天根斂秋阳，雨毕水归薮。
hú wéi shuǎng cháng dù, bái zhòu biàn hūn yǒu.
胡为爽常度，白昼变昏黝。
nóng gōng jiāng nà chǎng, yú bǐng shàng qī mǔ.
农功将纳场，余秉尚栖亩。
zuó cháo gào fāng shè, juǎn qù rì zhōng bù.
昨朝告方社，卷去日中蔀。
xī hé biān liù lóng, wèi wǒ zuò chóng jiǔ.
羲和鞭六龙，为我作重九。
yún wán qū fù lái, hún wèi shí zāng bù.
云顽驱复来，浑未识臧不。
zhōng rán huà lí zhī, jīn bī fā méng sǒu.
终然划劙之，金鎞发矇瞍。
suǒ xīn yáng dé jìng, wú qǐ wèi bēi jiǔ.
所忻阳德竞，吾岂为杯酒。
yōu rán jiàn nán shān, táo gōng yì hé hòu.
悠然见南山，陶公意何厚。
kuàng jīn cí tài gōng, qún gōng zhèng bēn zǒu.
况今祠太宫，群公正奔走。