“至日为客昔人叹”的意思及全诗出处和翻译赏析

gēng zǐ dōng zhì jì dǐng gé chà chōng tài zhù zhì zhāi yú nèi xī láng dài lòu yuàn
庚子冬至祭鼎阁差充太祝致斋於内西廊待漏院

zhì rì wèi kè xī rén tàn, kuàng nǎi kè cì zài zhāi gōng.
至日为客昔人叹，况乃客次在斋宫。
zhāi gōng suǒ yù yǒu huǒ jìn, bīng shí shuāng qǐn duō qī fēng.
斋宫所寓有火禁，冰食霜寝多凄风。
fēng wū gāo xuán rì bú dào, wèi xìn yī yáng shēng shì zhōng.
丰屋高悬日不到，未信一阳生是中。
cháng wén dǐng yǐ dà jì sì, wèi wén jì dǐng chén shēng yōng.
尝闻鼎以大祭祀，未闻祭鼎陈笙镛。
zī yān jì dǐng jiè qún lì, gǔ yě bài zào láo huáng gōng.
兹焉祭鼎戒群吏，古也拜灶劳皇躬。
sēn sēn dǐng gé zuò jué xī, chù chù míng táng pèi zì dōng.
森森鼎阁祚厥西，矗矗明堂配自东。
tiān zǐ wàn suì diào yuán xiàng, suì suì nián nián wèi zhù gōng.
天子万岁调元象，岁岁年年为祝工。